Arrest Wezer
| Wezer | ||
|---|---|---|
| Datum | 1 juli 2015 | |
| Partijen | Verzoekende partij: Bund für Umwelt und Naturschutz Deutschland e.V.
Verwerende partij: Bondsrepubliek Duitsland | |
| Zaak | C-461/13 | |
| Instantie | Europees Hof van Justitie | |
| Rechters | A. Borg Barthet, J. Malenovský, E. Levits, M. Berger, C. G. Fernlund, J. L. da Cruz Vilaça, F. Biltgen, | |
| Adv.-gen. | Niillo Jääskinen | |
| Procedure | prejudiciële vraag uit Duitsland | |
| Procestaal | Duits | |
| Onderwerp | Milieudoelstellingen betreffende het oppervlaktewater | |
| ECLI | ECLI:EU:C:2015:433 | |
| CELEX | 62013CJ0461 | |
Het Wezer Arrest is de roepnaam van een arrest van het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen gewezen op 1 juli 2015 dat bepaalt dat projecten geen achteruitgang van de toestand van waterlopen mogen teweegbrengen.
De Duitse vereniging voor milieu- en natuurbescherming, Bund für Umwelt und Naturschutz Deutschland, kwam op tegen de goedkeuring die autoriteiten hadden verleend voor het verdiepen van gedeelten van de Noord-Duitse rivier de Wezer, dit om grotere containerschepen te laten doorvaren naar de havens Bremerhaven, Brake en Bremen. De zaak werd eerst voorgelegd aan het Bundesverwaltungsgericht, maar doordat er twijfel was of de kaderrichtlijn water (richtlijn 2000/60/EG)[1] van toepassing was, werd de zaak voorgelegd aan het Europees Hof van Justitie. Dit leidde tot de prejudiciële beslissing van 1 juli 2015, zaak C-461/13,[2] die later bekend werd als het Wezer Arrest. Het Hof stelde dat de Europese lidstaten hun goedkeuring voor projecten moeten weigeren wanneer dit project een achteruitgang van de toestand van een oppervlaktewaterlichaam kan veroorzaken of het bereiken van een goede toestand van het oppervlaktewater respectievelijk een goed ecologisch potentieel en een goede chemische toestand van dat water op het volgens die richtlijn relevante tijdstip in gevaar brengt. Het Hof definieerde eveneens wanneer er sprake is van een achteruitgang van de toestand.
De uitspraak van dit arrest leidde tot een nieuwe impactbeoordeling van lozingen en watercaptatie, in Vlaanderen opgesteld door VMM,[3] en verschillende rechtszaken. Een van de eerste rechtszaken in Nederland was de vergunning voor het watersportgebied in de Binnenrotte te Rotterdam.[4][5]
- Kaderrichtlijn water bevat harde verplichtingen. Geraadpleegd op 11 oktober 2023.
- Vlaanderen integraalwaterbeleid. Geraadpleegd op 11 oktober 2023.
- ↑ Richtlijn 2000/60/EG van het Europees Parlement en de Raad van 23 oktober 2000 tot vaststelling van een kader voor communautaire maatregelen betreffende het waterbeleid
- ↑ Europees Hof van Justitie 1 juli 2015, C-461/13, ECLI:EU:C:2015:433 (Bund für Umwelt und Naturschutz Deutschland eV tegen Bundesrepublik Deutschland). PDF
- ↑ Impactbeoordeling bedrijfsafvalwater vanaf 1 februari 2021. Vlaamse Milieumaatschappij (12 november 2020). Geraadpleegd op 11 oktober 2023.
- ↑ Rechtbank Rotterdam 17 maart 2017, ROT 16/3126, ROT 16/3328 en ROT 16/3329, ECLI:NL:RBROT:2017:2000., bevestigd door de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State 13 juni 2018, 201703571/1/A1, ECLI:NL:RVS:2018:1949.
- ↑ Waterkwaliteit, een storm in een glas water?!. www.toets-online.nl. Geraadpleegd op 11 oktober 2023.
· 
· 